Swanetia
Mestia jako główna destynacja turystyczna Swanetii
W Mestii kryje się raj dla miłośników aktywności na świeżym powietrzu, oferujący niezapomniane wrażenia z pieszych wędrówek, jazdy konnej, narciarstwa czy wspinaczki górskiej. Dla chcących bliżej poznać uroki tej krainy, dostępni są lokalni przewodnicy i wypożyczalnie sprzętu, umożliwiające odkrywanie zachwycającej przyrody oraz podziwianie malowniczych panoram Kaukazu. Pragnąc zgłębić kulturę swańską, można podążyć ścieżką edukacyjną i odwiedzić Muzeum Historii i Etnografii Swanetii.
Region ten obfituje w popularne szlaki trekkingowe i wspinaczkowe, które, choć wymagają rozbudowy infrastruktury, przyciągają licznych entuzjastów. Znajduje się tu ponad 40 oznakowanych szlaków turystycznych, które kuszą różnorodnością krajobrazów.
Mestia, gościnna i pełna lokalnego kolorytu, przyciągnęła w 2022 roku aż 136 223 gości, prezentując wyrównany rozkład między turystami krajowymi a międzynarodowymi. Oferuje około 130-150 miejsc noclegowych, głównie w małych hotelach i domach rodzinnych, które stanowią doskonałą bazę wypadową dla odkrywania uroków tej wyjątkowej okolicy. Pomimo tego, większość miejsc noclegowych wymaga dalszej poprawy jakości usług, zwłaszcza w zakresie zarządzania i obsługi gości.
Brak schronisk górskich oraz pogotowia górskiego stanowi istotną lukę w infrastrukturze obsługującej turystykę górską, co staje na przeszkodzie jej dalszemu rozwojowi. Pilnie potrzebne jest szkolenie specjalistów z branży turystycznej oraz zachęty dla mieszkańców do powrotu do swojej rodzimej okolicy, po zdobyciu doświadczenia zawodowego.
Nasz Cel
Rozwijanie infrastruktury turystycznej na trasach w otoczeniu tego regionu obejmuje szereg działań. Rozpoczynając od budowy schronisk turystycznych, wzorowanych na popularnych noclegowych bazach górskich znanym w Polsce i w Europie, po instalowanie udogodnień obsługujących ruch turystyczny – bram do lasu, wiat, ławek, stołów, a nawet palenisk do ogniska, oraz zapewnienie pojemników na śmieci, zagrody dla zwierząt, koniowiązów, punktów widokowych oraz miejsc z podstawowym wyposażeniem medycznym na szlakach.
Modernizacja tej infrastruktury turystycznej znacząco podniesie jakość doświadczanej turystyki. Będzie również sprzyjać rozwojowi kompetencji zawodowych pracowników sektora turystycznego. Projekt zakłada również modernizację obiektów noclegowych pod kątem ułatwienia dostępu dla osób niepełnosprawnych.
Budowa infrastruktury turystycznej nie będzie miała negatywnego wpływu na ekosystem, ponieważ schroniska zostaną zlokalizowane na już istniejących, uczęszczanych szlakach. Oczywiście, proces budowy może wiązać się z pewnym negatywnym wpływem, jednak infrastruktura na szlaku ma służyć poprawie bezpieczeństwa oraz ograniczeniu negatywnego wpływu turystyki na przyrodę regionu.
W trakcie budowy infrastruktury wykorzystywana będzie głównie siła fizyczna oraz konie, ze względu na trudny dostęp terenowy dla maszyn. To podejście korzystnie wpłynie na środowisko, a same budynki zostaną zaprojektowane tak, aby minimalizować negatywny wpływ na otaczające je środowisko.
Wizytówką tego regionu są górskie krajobrazy, dziedzictwo kulturowe wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO oraz niezwykła przyroda. Jest to jednak teren pozbawiony uporządkowanej infrastruktury turystycznej, która zapewniłaby zrównoważony rozwój turystyki. Baza noclegowa i gastronomiczna jest zapewniona tylko w niskich partiach terenu, szlaki turystyczne są pozbawione dobrego oznakowania. Brakuje wiat, które stanowią miejsce wypoczynku lub schronienia w trakcie niekorzystnych warunków pogodowych w górach, brak pojemników na śmieci na trasie, brak infrastruktury dostosowanej również dla osób niepełnosprawnych jak pomosty na rzekach. Dlatego naszym celem jest utworzenie w pełni rozwiniętej infrastruktury turystycznej i okołoturystycznej na wzór polski, rozpowszechniany i stanowiony przez PTTK, która wpłynie znacząco na wzrost turystyki w tym regionie, co przekłada się na korzystanie z obiektów noclegowych i gastronomicznych prowadzonych przez społeczność lokalną regionu.
Rozpowszechnienie idei schronisk górskich, będących stałym elementem na europejskich szlakach turystycznych, świadczących minimalny zakres usług dla potrzeb obsługi ruchu turystycznego, zapewniający miejsce odpoczynku, schronienia przed wpływem niekorzystnych warunków atmosferycznych. Celem będzie budowa baz noclegowych i zapewnienie usług gastronomicznych, dostępu do służb ratowniczych (dyżurka) oraz punktu informacyjnego na terenie regionu, na trasach szlaków turystycznych. Poprawę bezpieczeństwa na szlakach zapewni również postawienie skrzynek z zaopatrzeniem aptecznym na trasach górskich często uczęszczanych przez turystów.